Rjukan, Noorwegen 2011
Na de examens is er altijd een week vakantie en wat kan men beter gaan doen dan te gaan klimmen. De meesten trekken naar het zonnige zuiden om te rotsklimmen. In tegenstelling tot hen trokken wij (Jo, Olivier, Wouter en ik) naar het Noorden, meer bepaald Rjukan, Noorwegen.
Met een volle auto gepakt met stijgijzers, ijsbijlen, D-bottines, donsjassen,… vertrokken we voor een 26u durende reis. Na een bootreis van 4u en nog een 3 tal uur te moeten rijden in Noorwegen waren we op onze bestemming. We hadden een appartementje geboekt net buiten Rjukan.
We hadden maar 6 dagen om te klimmen, wat we dan ook ten volle benutten. Het ijs was op de meeste plaatsen zeer goed, mooie routes, zalige drytools. Olivier en ikzelf klommen een hele reeks WI5, WI6 op ijs, deden ook een mixed route WI5 M7- en een drytoolroute M6.
Na de mix route wilden we ons eens wagen aan een iets hardere route. Een M10 drytool: de zwaarste drytoolroute van Rjukan. De route was een 15m hoge, zwaar overhangende rots. Het begon met een pittige start, gevolgd door een zware fysieke boulder waar “figure of 4” de enige optie was (foto: crux passage). Na deze boulder had je een “deftige” rust. Nadat je een beetje gerecupereerd was kwam je in een technisch einde met hier en daar een kleine mogelijkheid om de bijl te haken of het stijgijzer te plaatsen. Het mentaal zware aan deze route was dat hij begon op 5 geboorde haken en overging op klemblokken en friends.
De route hebben we beiden in toprope uitgewerkt. Spijtig genoeg was de bouldersequentie een beetje te hard voor Olivier waardoor hij terug naar beneden kwam en mij een poging liet doen. Ik werkte de route deeltje per deeltje uit, kon alle grepen en bewegingen vinden en opslaan in mijn geheugen. Na een klein uurtje rust, na een goeie koude redbull en bij het vallen van de avond begon ik aan een poging. Uiteraard klom ik nu op kop (anders het je de route niet getopt). Ik kende de route volledig van buiten dus ik wist waar ik mijn bijlen moest haken of leggen en waar ik de punten van mijn stijgijzers moest plaatsen. Ik klom de eerste sequentie vrij vlot toch begonnen de armen al goed te verzuren. Vervolgens kwam het bouldergedeelte waar ik vrij snel doorklom. Toen ik aan de rustpas kwam kon ik even op adem komen en het vervolg van de route nog even herhalen om er daarna voluit voor te gaan. Op een cruciale beweging kwamen mijn beide voeten los maar gelukkig had ik nog wat kracht over om te voorkomen dat ik viel. Op de derde laatste pas kwam mijn bijl nog eens vast te zitten, maar gelukkig kreeg ik ze los zonder te laten vallen en topte de route met goed verzuurde onderarmen. Dit was mijn eerste M10 drytool dat ik ooit deed. Dit verdiende een pintje!
Kortom het was een zalige week en zeker een aanrader zowel voor beginners als gevorderden!
